eğlencelik

şimdi, ben markete niye giderim. meşrubat/abur cubur/ekmek/sigara almak için giderim. yemek pişiren biri de değilim, ya anne yemeği ya da dışarıdan yenen yemek. hal böyle olunca yemek pişirmeye yarayan temel gıda maddelerini annem sipariş etmediği sürece almam. 

ama bazı marketlere bakıyorum, bu marketler de gelir seviyesi yüksek insanların yaşadığı bir muhitte olsun mesela. orta yaşlı ve üstü çiftler, mesela 50-55 yaş civarı bir çift bir kalem de mi salça/pirinç/bulgur/un/yağ/şeker almaz. adamlar 150 liralık alışveriş yapıyor, alınan şeylerle bir öğün doymanın imkanı yok: cips, ananas, dondurma, tekirdağ, 6'lı ice tea, envai çeşit çikolata, fındık fıstık. özellikle bilkent real'de çok gözüme çarpıyor bu hal. sırf eğlencelik. mesela et de fazla talep görüyor bu kitleden. ama öyle kuşbaşı, ciğer, göğüs vs. filan değil. salam, sucuk, sosis, jambon, kuru et gibi işlenmiş et çeşitleri.

bir de madalyonun öbür yüzü. gelir seviyesi daha düşük marketlerde alışveriş tutarı ne olursa olsun, alınan şeylerle bir ailenin tenceresi birkaç hafta kaynar. kasaya ödenen tutarın en fazla %10'u eğlencelik gıda maddelerinden oluşuyor. bu da genelde dondurma ya da çekirdek oluyor.

orta yaş vurgusunun nedeni ise öğrencilerin, genç bekarların ve yeni evlilerin abur cubur yemeye daha meyilli olması, abur cuburu midelerinin kaldırabilmesi. (gerçi yaşlıların fanta, cips, bisküvi gibi şeyleri çok sevmesi de az görülür vakalar değil.) ama garipsiyorum böyle insanların abur cubur merakını.

biri bunun nedenini açıklayabilir mi lan?