bugün ev gene kalabalıktı. annemin eski komşuları vesaire geleceklermişmiş. özetle evden kovuldum, ama kendimi kovan kişi gene kendimdim. öyle. buluşmak istediğim birkaç arkadaşıma ulaşmak istediğimde hepsinin bir özrü olduğunu gördüm. neyse, alışkınım zaten eheh. sonra kızılay'a gittim, ikinci el fotoğraf makinesi satan bir yer var necatibey'de. benim 100 milyona aldığım lense 25 değer biçti herifçioğlu. bu arada son derece uygun fiyata lubitel 166 buldum. o an havadan gelmiş biraz param olsa alabilirdim. öhhhhhmmmm. fotoğraf demişken normal zamanda bulamayacağım birkaç fotoğraflık yer gördüm; fakat çekmeye çalıştığımda makinenin siyah ekranından başka bir şey görmedim. evet bataryayı evde unutmuştum.
sonra aklıma nereden esti bilmiyorum, eski mahalleye (yenimahalle aslında burası ehe) gittim. 12 sene yaşadığımız ve benim 2003'ten beri gitmediğim mahalle. anı ishali oldum, anı sokması yaşadım resmen. çocukluğumun en güzel ayrıntılarını hatırladım sokaklarda boş boş gezerken. saat 5-6 gibi gerçekleşen bu ufak gezinti esnasında mp3 çalarım ''sigaramın dumanına sarsam''ı çevirip durdu onlarca kere.
özet: akşam vakti sardı yine hüzünler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder